Na naszym terytorium było dziwnie cicho.
Nie widziałem nigdzie Sophi. Nie widziałem nikogo. Nigdzie nie widziałem też mojej Windy.
Poszedłem napić się nad jezioro.
*Gdzie oni są? Gdzie jest cała wataha?*
Tak ciągle myślałem. Nagle coś mnie złapało.
- Możesz puścić?! Ał! - krzyczałem do wilka.
Zaciągnął mnie do klatki. Zmartwiłem się z dwóch powodów.
Powód pierwszy: byliśmy uwięzieni.
Po drugie: nie widziałem mojej Windy.
Był tam jakiś nowy, Ringo. I poza nim połowa naszej watahy. Jak będzie dalej?
Nie wiem...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz