Gdy stałem na skale obserwując krainę, zobaczyłem Sophi, oraz dwójkę innych wilków. Szybko pobiegłem do niej. Mimo że nie byliśmy parą, i tak ją kochałem.
- Sophi!
- Damage? Co ty tu robisz? - spytała zdziwiona.
- Obserwowałem dolinę, gdy zobaczyłem ciebie, bo ciebie nie da się zauważyć.
Sophi zarumieniła się. Za nią stał Jack i Selenia. Ale... przecież Selenii nie było w naszej watasze.
- Selenia?
Selenia wyjrzała nieśmiało.
- Tak?
Odwróciłem głowę ku Sophi.
- Co tu się dzieje?
- Selenia chce abyśmy ją przyjęli. Dali jej drugą szansę.
Zamyśliłem się.
- Hmm. Ja bym jej dał tą drugą szansę.
Sophi spojrzała na Selenię.
- Selenio, idź z Jack'iem do jaskini i czekaj.
- Dobrze...
Z Sophi zostaliśmy na dworze. Patrzyliśmy w dal. A ja nagle spytałem:
- Sophi...
- Tak?
- Daj mi drugą szansę. Będę lepszym alfą. Będę spełniał wszystkie obowiązki. Będę więcej się udzielał. Tylko proszę... Daj mi drugą szansę...- mówiąc ostatnie słowa usiadłem i spuściłem smutno głowę.
<Sophi?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz