Sandy wymyśliła wyjście z sytuacji.
---------------------------------------------
(Leżymy na chmurce)
Moja odpowiedź była już przemyślana i zwróciłem głowę w stronę Sandy:
-Dobrze, to może już zaczniemy więcej ze sobą przebywać czasu? -usiadłem-
Sandy też usiadła i widoczny był na jej pyszczku uśmiech.
-Z chęcią! -powiedziała
-No to... Kto pierwszy na dole! -krzyknąłem i zleciałem z chmury
Sandy też ruszyła w dół a później oboje śmialiśmy się z tego. Potem poszliśmy razem nad jezioro, popływaliśmy trochę. Później poszliśmy nad wodospad i gadaliśmy długo, śmialiśmy się... Gdy zrobiło się już późno i ciemno polecieliśmy w swoje strony. Sandy do swojej przytulnej jaskini, a ja... Na swoją chmurkę. x) Ale moja chmurka jest dużą ciemną chmurką, która leży nad lasem, kawałem dalej niż leżą jaskini innych wilków i wilczyc.
Po tym nie mogłem spać w nocy, więc jeszcze latałem chwile, ale to nie pomogło... Cały czas myślałem o Sandy...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz