Dzień był jasny, jak umysł Selenii. Wyruszyła na spacer, nad wodospad. Z opowieści innych członków wynikało na to, że to cudowne miejsce - postanowiła zatem to sprawdzić. W drodze, mijając różne drzewa, zauważyła owego basiora, który dumnie stąpając po ziemi szedł przed nią w tym samym kierunku. *Kto to...?* - pomyślała Selenia patrząc na ów samca. *Przystojny...* - pomyślała i uśmiechnęła się delikatnie. *I tak by mnie nie zechciał..* - pomyślała ze skwaszoną miną i ruszyła dalej odpuszczając. Usiadła nad brzegiem cudownego miejsca i poczęła wpatrywać się w spadające litry wody, które z hukiem wpadały do źródełka. Zapatrzyła się i zasłuchała w szum.
- Cześć. - nagle ktoś powiedział za nią.
Odwróciła się wystraszona, i nie dowierzając swoim oczom, odpowiedziała:
- Hej...
- My się jeszcze nie znamy. - uśmiechnął się samiec.
- Jestem Jack. - dodał dumnie.
- A ja... Selenia... Jestem nowa... - odpowiedziała niepewnie.
- Właśnie, słyszałem, że dołączyła jakaś nowa wadera, nie wiedziałam, że jest taka ładna. - sprawił komplement Selenii i uśmiechnął się.
- A ja słyszałam o tobie... - uśmiechnęła się.
- No cóż, muszę wracać do reszty... - rzucił basior odwracając się i odchodząc.
- Dobrze, pa... - powiedziała cichutko Selenia i zamilkła nadal wpatrując się w wodę.
*Może mam u niego jakieś szanse..?* - pomyślała Selenia i pogrążyła się w myślach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz