Wiem już dawno nic nie dodawałam, ale nie miałam czasu, przepraszam.
Odkąd Pirate wróciła i uratowała nas to przypomniało mi się jaka ona jest na prawdę. Widziałam ją gdy byłyśmy jeszcze bardzo małe, więc nie wiedziałam jak wygląda po 4 latach...
Nie zmieniła się aż tak bardzo, no chyba że na lepsze.
Teraz jest silniejsza, odważniejsza, sprytniejsza, waleczniejsza, groźniejsza...
Jest idealną siostrą i przyjaciółką jaką można kiedykolwiek mieć. Ja to już inna bajka, zawsze byłam inna niż moje rodzeństwo a zwłaszcza Piratka...
Zawsze byłam i jestem nieśmiała, tchórzliwa, mało zwinna... Zawsze chciałam być jak Piratka, odważna, sprytna, pomysłowa i waleczna... W moich żyłach płynie jakiś % z krwi Pirackiego Wilka, ale mały, bardziej wtopiłam się w naszą mamę. Była mądra, sprawiedliwa, odważna, przywódcza, zwinna, pomysłowa... Pirate poszła w ślady naszego ojca, był czystej krwi Pirackim Wilkiem, a mama czystej krwi Wilkiem Magii... Pirate nie została jednak mieszańcem jak ja i moje inne rodzeństwo. Jak to się stało? Nie wiadomo, może magia...?
Wracając do początku:
Ciągle chciałam przebywać przy boku Piratki jak za dawnych czasach, ale teraz była ciągle zajęta i nie mogłam jej znaleźć lub dogonić...
Ale w końcu się udało:
-Pirate! -krzyknęłam radośnie gdy ją dogoniłam mogłyśmy porozmawiać
-Vill, hej, co u ciebie siostrzyczko? -powiedziała i usiadłyśmy obok siebie
-A nic, a u ciebie? Co robiłaś przez te 4 lata? Martwiłam się... -powiedziałam i przytuliłam się do siostry
-Przeżywałam różne przygody, a nie potrzebnie się martwiłaś, zawsze znajdę jakąś inną drogę wyjścia. -powiedziała z uśmiechem
-Czemu nie jestem taka jak ty, idealna... -powiedziałam spuszczając głowę
-Nie jestem idealna, nikt nie jest. Nie martw się, tez jesteś w czymś najlepsza, wystarczy, że to odkryjesz. -powiedziała i podniosła mi głowę łapą
-Dzięki... -ucieszyłam się
W tym momencie usłyszeliśmy znak od reszty, że mamy wracać do jaskiń. Szybko popędziliśmy do reszty i znów mieliśmy spotkanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz