W końcu byliśmy wolni. Był to jeden ze szczęśliwszych dni.
Dopiero teraz przypomniałam sobie co to za dzień. Zazwyczaj pamiętam o takich sprawach. Nie rozumiem jak mogłam zapomnieć. Odeszłam od reszty. I zaczęłam sobie pod nosem nucić:
-Sto lat, sto lat...
W pewnym momencie usłyszałam trzask gałęzi i zza drzew wyszła Sophi. \
-Coś się stało? -zapytała.
-Nie, nic.- odpowiedziałam.
-Na pewno? A co sobie nuciłaś?
-Tak, na pewno. Mam dzisiaj urodziny, ale to nic wielkiego. Po prostu z tej okazji nuciłam sobie ,,Sto lat”.
Sophi dokończ.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz